Praca z dziećmi opiera się na: 

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 26 lipca 2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej 

Dz.U. z 2018, poz.1679 

  • Programie Wychowania Przedszkolnego;
    • Zadaniach do rocznej pracy placówki zawartych w Planie pracy dydaktyczno-wychowawczej i opiekuńczej na dany rok szkolny;
    • Miesięcznych planach pracy przygotowywanych dla grup przez nauczycielki. 

Podstawową czynnością i działalności dzieci przedszkolnych jest zabawa. Wszystkie rodzaje zabaw (manipulacyjne, konstrukcyjne, tematyczne, ruchowe, dydaktyczne), jakie mają miejsce w przedszkolu, dostarczając dziecku przyjemności, odgrywają zarazem rolę szczególną- oddziaływują na jego rozwój i osobowość. To dzięki działalności zabawowej bawiące się dziecko rozwija się wszechstronnie w płaszczyźnie fizycznej, moralno- społecznej i poznawczo- intelektualnej. 
Właśnie w trakcie zabaw dziecko zdobywa pierwsze wiadomości o świecie i wzbogaca ciągle swoją wiedzę i mowę, wyraża swoje uczucia i pragnienia, daje upust swojej wyobraźni. Utrwala i doskonali nabyte już sposoby myślenia i działania. W zabawie dziecko wyraża siebie, poznaje własne możliwości, uczy się przestrzegania reguł postępowania w różnych sytuacjach. Sytuacja "na niby" tworzona w zabawie rozwija w dziecku umiejętność radzenia sobie w sytuacjach jednostkowych i społecznych oraz funkcjonowania w przyszłym dorosłym świecie. 

W pracy z dziećmi wykorzystujemy metody aktywizujące do działania: 
- Dziecięca matematyka E. Gruszczyk-Kolczyńskiej, która dostarcza dziecku wiedzę matematyczną w sposób zabawowy i twórczy. Treść dostosowana do wieku i poziomu rozwoju umysłowego dzieci 3-6 letnich. Poza treningiem liczenia i przeliczania, dziecko uczy się schematu własnego ciała, nabywa orientacji w terenie oraz przestrzeni, uczy się konstruowania gier-ściganek. 

- Metodę Dobrego Startu M. Bogdanowicz, która ułatwia dziecku naukę czytania i pisania, oraz której założeniem jej jest jednoczesne rozwijanie funkcji językowych i spostrzeżeniowych: wzrokowych, słuchowych, dotykowych i motorycznych, oraz współdziałania między tymi funkcjami. Są to funkcje, które leżą u podstaw złożonych czynności czytania i pisania. 

- Metodę ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne, według której ruch jest czynnikiem rozwoju i środkiem terapii. Twórcy ruchu rozwijającego uznali za najważniejsze: potrzebę ekspresji, odprężenia i potrzebę tworzenia. W tej metodzie wyróżnia się kilka kategorii ruchu: ruch prowadzący do poznania własnego ciała, ruch kształtujący związek jednostki z otoczeniem fizycznym, ruch wiodący do wytworzenia się związku z drugim człowiekiem oraz z grupą, ruch kreatywny. Metoda W. Sherborne, poprawiająca komunikację dzieci z otoczeniem poprzez język ciała i ruchu. 

- Pedagogikę Zabawy "KLANZA", w której przy użyciu prostych form, metod i pomocy można przygotować bardzo ciekawe i bogate zajęcia nastawione na rozwój jednostki i jej działalność twórczą. 
Zabawy rozluźniające, ruchowe, muzyczne, twórcze- taniec, śpiew, plastyka ciała, drama umożliwia nawiązanie kontaktu z innymi uczestnikami, współpracę, samoświadomość oraz niczym nieskrępowaną aktywność - ekspresję twórczą. 

- Metodę C. Orfa oraz Labana, która wykorzystuje różne formy ruchu, tj: opowieść ruchowa, ćwiczenia muzyczno-ruchowe, taniec, improwizacja ruchowa, inscenizacja, mimika, pantomima. Metoda ta opiera się na trzech czynnikach: muzyce, mowie i ruchu, które przenikają się wzajemnie, dając dzieciom możliwość rozwijania inwencji twórczej i ekspresji. 

- Metodę Dramy, która proponuje dzieciom zabawę ruchową w połączeniu z działaniami teatralnymi. Za najlepszy materiał dla tej metody uznaje się kreatywność, otwartość dziecka i jego spontaniczność. Wg dramy każdy pomysł jest dobry i wykorzystywany. Elastyczność dramy pozwala na poprowadzenie każdego typu zajęć zgodnie z jej założeniami. 

Nauczyciel, dążąc do uzyskania w pracy z dziećmi jak najlepszych wyników, musi poszukiwać optymalnych rozwiązań: metod, form, środków edukacyjnych. Nie wolno mu zapominać o tym, że w każdej sytuacji edukacyjnej bierze udział dziecko i to jego dobro oraz rozwój stanowią wartość nadrzędną. 

Współpracujemy z: 
• Uniwersytetem Gdańskim 
• Poradnią Pedagogiczno-Psychologiczną Nr 4 
• pobliską szkołą i przedszkolami 
• Biblioteką 
• Komendą Miejską Policji 
• Strażą Miejską