Udział w job shadowing w Szkole Daltońskiej w Purmerend w Holandii
W mobilości w Holandii wzięło udział czterech nauczycieli. Udział w Job shadowing w szkole daltońskiej dał mam możliwość podnoszenia moich kompetencji metodycznych przy jednoczesnej możliwości obserwacji działań innych nauczycieli podczas ich pracy w placówce Daltonskiej. Dzięki pobytowi w Purmerend nie tylko przyglądaliśmy się jak inni nauczyciele wykonują swoje obowiązki ale również mogłyśmy dopytywać o kwestie związane z wykonywaniem zawodu, dyskutować, wyrażać opinie. Pozwoliło mam więc to na wymianę doświadczeń i wspólną ocenę swoich kompetencji metodycznych.
Przede wszystkim dogłębniej poznaaliśmy rolę nauczyciela w szkole Daltońskiej, która jest ściśle określona. Po pierwsze, przygotowuje on materiały, z których dzieci mają korzystać podczas pracy, a także określa czas na wykonanie zadań. Koncepcja pedagogiki daltońskiej zakłada, że może on pomóc uczniowi wtedy, kiedy próba rozwiązania problemu z kolegami zawiedzie. Poza tym ma on zachęcać dziecko do zastanowienia się, co w danej lekcji było dla niego najtrudniejsze, najciekawsze i najważniejsze. Zadaniem nauczyciela jest również planowanie takich aktywności, które umożliwią uczniom wykorzystanie zdobytej wiedzy w praktyce, na przykład zabranie ich na wycieczki do miejsc powiązanych z tematem zajęć.
Najbardziej jednak doświadczyłyśmy jak w koncepcji daltońskiej ogromnie ważną rolę odgrywa odpowiednie zaaranżowanie przestrzeni. Plan daltoński w przedszkolu i szkole zakłada podział sali lekcyjnej na mniejsze części. Powinny znaleźć się w niej różne kąciki tematyczne, na przykład szachowy, plastyczny, czytelniczy, gier planszowych, przyrodniczy czy sportowy. Umożliwiają one spędzanie czasu wolnego w sposób kreatywny, rozwijanie swoich pasji, a także dają poczucie bezpieczeństwa. W zależności od tematyki mogą być one wyposażone na przykład w książki, słuchawki wygłuszające, mikroskop, atlasy, rośliny, piłkarzyki lub gry.
Przestrzeń edukacyjna to taki mikroświat, w którym dziecko spędza ogromną ilość czasu, to miejsce, w którym się bawi/pracuje, odpoczywa oraz nawiązuje relacje społeczne. Dobrze zaaranżowane otoczenie jest niezwykle ważnym determinantem jego procesu uczenia się. Wystrój i aranżacja otoczenia wpływa na: zdrowy rozwój, odpowiedzialność, samodzielność dzieci i jakość ich relacji społecznych.
Obserwacja organizacji szkoły w Purmerend nauczyła mnie aranżacji przestrzeni w kilku krokach:
- proste, niekomercyjne pomoce dydaktyczne (taką pomocą jest zastawa stołowa i akcesoria, z których dzieci korzystają podczas posiłków, warsztatów kulinarnych, prac ogrodowych itp.)
- instrukcje organizacyjne, np. określenie liczby dzieci mogących przebywać w danej strefie/ kąciku;
- miejsce wyciszenia, odpoczynku i pobycia tylko ze sobą;
- osobiste szafki/szuflady – na „ własne skarby”.
Bardzo też podobały mi się zasady dotyczące działań indywidualnych dzieci. Niektóre z nich przeniosłam do swojej pracy, m. innymi prezentacje wcześniej wykonanej przez dzieci pracy. U nas również dzieci prezentują w określonym terminie swoje dzieła omawiając z kim, kiedy je wykonały, jaki był stopień ich trudności itp.
Przestrzeń pracy dzieci musi być zorganizowana świadomie, uwzględniając celowość samodzielnego, odpowiedzialnego działania dziecka, które dokonuje się poprzez jego uczestnictwo w uporządkowanym otoczeniu.
Organizacja takiej przestrzeni daltońskiej zależy od inwencji dzieci i nauczyciela oraz od możliwości lokalowych i organizacyjnych przedszkola.
